نقد بازی Etherborn

عنوان Journey  را به جرات می‌توان موفق‌ترین نمونه‌ی روایت صامت در تاریخ صنعت گیم دانست. عنوانی که بدون یک خط دیالوگ، داستانی زیبا را روایت می‌کرد و برای هر کس تجربه‌ای منحصر به فرد را به ارمغان می‌آورد. البته بازی Etherborn نه در ژانر خود و نه در گیم‌پلی شباهت چندانی با Journey ندارد و تیم چهار نفره‌ی Altered Matter نیز به قدری تجربه نداشته‌اند که موفق شوند در اولین بازی خود از روایت صامت استفاده کنند. Etherborn با دیالوگ روایت می‌کند، ولی تمام این دیالوگ‌ها صد خط هم نمی‌شوند و توسط یک صدا گفته می‌شوند. اما چیزی که در این بین مخاطب را به یاد Journey می‌اندازد، جنس داستانی است که بازی سعی در تعریفش دارد. با آخرین مقالات بازی و نقد بازی Etherborn همراه دنیای بازی باشید.

Etherborn یک بازی پازل است که معما‌های آن بر اساس سکوبازی سه بعدی و منحصر به فرد آن پیاده سازی شده‌اند. داستان Etherborn  و Journey هر دو از یک جنس و هر دو در یک کلام، زیبا هستند. هر چند Etherborn نمی‌تواند در حد و اندازه‌ی منبع الگوی خود اثر‌گذار باشد، اما وظیفه‌ی خود را در روایت داستانی جدی به خوبی انجام می‌دهد و این مهم‌ترین نقطه‌ی قوت بازی است. معمولاً کسی انتظار داستانی جدی را از یک بازی پازل ندارد، زیرا در این ژانر، داستان همواره به حاشیه رانده می‌شده یا اصلاً داستانی وجود ندارد و محور اصلی بازی همواره گیم‌پلی آن است. در نتیجه باید به تیم Altered Matter تبریک گفت که در اولین عنوان خود، موفق شده‌اند بر خلاف سنت ژانر، روایتی زیبا را به سرانجام برسانند.

قهرمان بی‌نام و نشان Etherborn با صدایی در ذهنش بیدار می‌شود و به درختی با بلندای بی‌انتها بر‌می‌خورد. روی این درخت چند میوه قرار دارد که در هر‌کدام از آن‌ها پازل‌هایی گنجانده شده و مخاطب باید با اتکا به سکو بازی و قواعد منحصر به فردش این معما‌ها را پشت سر بگذارد تا در انتهای هر میوه، همان صدا سرگذشتی از جهانی که پیش روی ما است را برایمان تعریف کند.عمده‌ی معما‌های بازی به پیدا کردن گوی‌های مخصوص و قرار دادن آن‌ها بر روی سطوح مشخص اختصاص دارد.

سکوبازی‌ها سخت نیست، با این حال بسیار خشک است و با استاندارد‌های این ژانر در حال حاضر همخوانی ندارد. همین مسئله در کنار معما‌های نسبتاً سخت بازی باعث می‌شود که به سختی بتوان Etherborn  را به غیر از طرفداران ژانر پازل و مخاطبین جدی بازی‌های ویدیویی مستقل، به کس دیگری پیشنهاد داد. البته معما‌های بازی غیرقابل حل نیستند و با تفکر و بررسی دقیق محیط می‌توان از پس آن‌ها برآمد؛ ولی بهتر است وسط راه جا نزنید زیرا در صورت خارج شدن از میوه و بازگشت به درخت بی‌انتها، پیشروی مخاطب در میوه ذخیره نشده و باید تمام معما‌ها را از ابتدا حل کرد. این مسئله می‌تواند در کنار کات‌سین‌هایی که امکان رد کردن آن‌ها وجود ندارد و گاهاً بار‌ها تکرار می‌شوند، آزار‌دهنده باشد.

متاسفانه در کل فقط چهار میوه روی درخت وجود دارد و در واقع، اگر در معمای خاصی گیر نکنید، می‌توان در طول کمتر از دو ساعت بازی را تمام کرد. البته باید به قیمت گذاری ۱۵ دلاری بازی هم توجه کنیم. ولی کوتاه بودن را می‌توان بزرگ‌ترین ضعف Etherborn برشمرد. البته وجود حالت new game+ در بازی که معما‌های بازی را چالش‌برانگیز‌تر می‌کند باعث می‌شود تا کمی از تلخی این کوتاه بودن کاسته شود.

Etherborn با موتور Unity توسعه یافته است. شاید بتوان سکوبازی‌های خشک و باگی که ممکن است در شرایط خاص در ریسپاون کردن قهرمان مشکل ایجاد بکند را به همین موتور ربط داد. با این حال رنگ‌بندی زیبا و گرافیک در خور یک بازی مستقل را شاهد هستیم. دوربین در بازی تحت کنترل مخاطب نیست، با این حال جای‌گیری خوبی دارد و مزاحمتی در حل معما‌ها ایجاد نخواهد کرد.

انتظار موسیقی استدیویی، آلبومی غنی یا در خور عنوان Journey از یک بازی مستقل نمی‌رود، با این حال Etherborn چند قطعه متناسب با تمش دارد و از نظر صداگذاری نیز ایراد خاصی به آن وارد نیست.

کمتر پیش می‌آید که در یک بازی پازل، روایتی زیبا را شاهد باشیم و Etherborn یکی از همین معدود عناوین است. در نتیجه هیچ یک از طرفداران سبک پازل نباید فرصت تجربه‌ی این بازی را از دست بدهند؛ هر چند به سختی می‌توان آن را به کسی غیر از همین افراد پیشنهاد داد.

Resolution

Platform: PC – Score: 7 out of 10

Rarely do we see engrossing narratives among puzzle games, and Etherborn is one of those very few titles; conesquently, fans must consider the following title as a must. Though it still remains a hard task at hand to recommend such games to anyone other than the mentioned “fans”.

(این نقد بر اساس نسخه منتقدین بازی نوشته شده که توسط Altered Matter در اختیار دنیای بازی قرار گرفته است.)