نقد بازی Ghost Recon: Breakpoint
پیش از پرداختن به موضوع اصلی که نقد بازی Ghost Recon: Breakpoint است باید یادی کرد از تام کلنسی (Tom Clancy) فقید که از مرگش تقریباً شش سال میگذرد. اکتبر سال ۲۰۱۳ پایان بخش یک عمر فعالیت درخشان نویسندهای بود که هرچند دیگر درمیان ما نیست اما آثاری که نام او را یدک میکشند زندهاند و هنوز نفس میکشند. ایدههای بکر و ناب کلنسی در هر زمینهای خریدار داشت و در حوزهی بازیهای ویدیوئی نیز طرحهای داستانی او شکل گیری و خلق تعدادی از برترین فرنچایزهای تاریخ را به دنبال داشت. سری بازیهای گوست ریکان (Ghost Recon)، اسپلینترسل (SplinterCell)، رینبو سیکس (Rainbow Six) که هرکدام طرفداران بسیاری دارند از او به یادگار ماندهاند و هر از چندگاهی یاد و خاطرهی او را در میان علاقمندان زنده میکنند.
گوست ریکان بریک پوینت (Ghost Recon: Breakpoint) بهعنوان جدیدترین نسخه از سری Ghost Recon اخیراً عرضه شده اما یکبار دیگر سیاستهای غلط یوبیسافت و کم کاری سازندگان روزهای بدی را برای طرفداران این سری رقم زده است. عنوانی که پس از نسخهی قبلی یعنی Ghost Recon Wildlands قرار بود شانس دوبارهای برای این مجموعه باشد، فقط بر مقدار مشکلات قبلی اضافه کرده و هیچ نام و نشانی از یک تجربهی کامل و موفق را در خود ندارد. مشکلات ریز و درشتی که Ghost Recon: Breakpoint را به ورطهی نابودی کشانده آنقدر مهم و جدی است که حتی وفادارترین طرفدار سری را هم ناامید و از تجربهی بازی به کلی منصرف کند. برای بررسی دلایل شکست بازی شعبهی پاریس یوبیسافت در در ادامه با بررسی بازی Ghost Recon: Breakpoint با دنیای بازی همراه ما باشید.
« نقد بازی Ghost Recon: Breakpoint بعد از ۳۰ ساعت تجربهی آن روی کنسول Xbox One ، توسط علی رضایی و آرمین باقری، نوشته شده است»
گرگ خفته، اشباح پنهان!
این روزها ایده پردازی درعرصهی ویدیو گیم جای خود را به استفاده از موضوعات کلیشهای و به شدت تکراری داده و از قضا یوبیسافت از آن دسته ناشرانی است که به جدیتر شدن این شرایط دامن میزند. «گوست ریکان بریک پوینت» Ghost Recon: Breakpoint بهعنوان یکی از آخرین تولیدات ناشر فرانسوی، داستانی تکراری و ضعیف را روایت میکند که خالی از هرگونه جذابیتی است! چهار سال از اتفاقات نسخهی قبلی یعنی بازی Ghost Recon: Wildlands گذشته است. یک گروه از ماموران ویژهی گوست تحت فرماندهی Nomad ،قهرمان داستان، به مرکز فرماندهی تشکیلات Skell Technology واقع در جزیرهی آئورا (Auroa) اعزام میشوند. این جزیرهی خیالی که در اقیانوس آرام واقع شده، محل اصلی اتفاقات داستان «گوست ریکان بریک پوینت» Ghost Recon: Breakpoint است.
آئورا در بریک پوینت، مشابه جزایری است که یوبیسافت در سایر بازیهای خود قهرمانی را به مصاف دیکتاتوری میفرستد تا منطقه و ساکنانش را نجات دهد. در اینجا نیز کنترل جزیره به دست گروهی به نام «گرگها» Wolves افتاده و مجنون قدرت دیگری به نام سرهنگ «کول دی واکر» Cole D. Walker ظهور کرده است. یک سناریوی تکراری همچون فارکرای ۳ و شخصیت منفی دوست داشتنیاش، واس مونتهنگرو . قطب منفی نسخهی چهارمش، پِیگِن مین در هیمالیا یا جوزف سید در هوپ کانتی که فقط اسامی را تغییر داده اما کلیت ماجرا یکی است. پس از شروع ماجرا و شکل گیری ظاهر قهرمان به دلخواه شما، داستان با فلش بکهایی از گذشته شما را در جریان واقعیتها قرار میدهد. خیلی زود مشخص میشود شخصیت منفی داستان بازی Ghost Recon: Breakpoint یعنی سرهنگ واکر خود یکی از افسران ارشد نیروهای گوست و از همراهان «نومد» Nomad در مناطقی نظیر خاورمیانه بوده است.
گرگی در میان ما
دلایل خیانت سرهنگ واکر به نیروهای گوست در جریان فلش بکها درطول داستان گوست ریکان بریک پوینت روایت میشود. واکر و نومد در نقش شخصیتهای منفی و مثبت داستان مدتها درکنار یکدیگر خدمت کردهاند و نویسندگان سعی داشتهاند از این دوستی دیرینه استفاده کنند؛ با این حال دستاورد خاصی از این موضوع نداشته و شکست خوردهاند. چراکه شخصیت پردازی هردو به گونهای است که ارتباط کافی و لازم را با مخاطب برقرار نمیکنند. آئورا به سبب فعالیتهای دانشمندان Skell Technology پر از پهبادها و تجهیزات پیشرفته نظامی است. نومد در نقش قهرمان داستان در بازی Ghost Recon: Breakpoint باید به کمک ساکنین جزیره با هم قطار قدیمی خود مقابله کند. در گوست ریکان بریک پوینت علاوه بر شخصیت پردازیهای مصنوعی، اتفاقات نیز کاملاً در مسیر مشخصی حرکت میکنند که قابل پیش بینی است و غافلگیری خاصی انتظار مخاطب را نمیکشد.
حتی استفاده از ستارهی سریال The Punisher یعنی جان برنتال (Jon Bernthal) در نقش کول دی واکر شخصیت منفی داستان، نیز کمک چندانی به بهتر شدن اوضاع نکرده است. این حضور که میتوانست به برگ برندهای برای بریک پوینت تبدیل شود کاملاً به هدر رفته و عملکرد او فاصلهی بسیاری از بهترین آنتاگونیستهای آثار یوبیسافت ایجاد کرده است. شخصیت پردازی سطحی نومد نیز هرچه از بازی میگذرد بیشتر خود را نشان میدهد و شکاف میان خود را با مخاطب بیشتر میکند. سایر شخصیتها نیز همین شرایط را دارند. مسلم است که این سناریوی تکراری که پای ثابت اکثر عناوین روز به خصوص در بین آثار کمپانی یوبیسافت است دیگر جواب نمیدهد. در واقع، طولی نخواهد کشید که گوست ریکان بریک پوینت با ارائهی یک خط داستانی خسته کننده و دیالوگهای سطحی از خاطرات شما پاک شود.
کالبدی خالی از روح!
گیمپلی اصلیترین نکتهی منفی در «گوست ریکان بریک پوینت» Ghost Recon: Breakpoint است. بازی به شدت تکراری بوده و رنگ و بویی از خلاقیت ندارد. تمام مرحلهها چه فرعی و چه اصلی شبیه به هم هستند و تنوع خاصی مشاهده نمی شود. در حقیقت بازی پس از چند ساعت به شدت تکراری شده و دیگر هیچ چیز جدیدی برای ارائه از خود ندارد. این موضوع به دلیل عدم تنوع مراحل، طراحی ضعیف و طولانی بودن مسیر ماموریتها است. البته داستان و شیوهی روایت آن نیز در این موضوع بی تاثیر نیستند. کلیت مراحل به گرفتن ماموریتی از افراد مختلف در غار، پرسیدن اطلاعات از شخص دیگر و حمله به یک مقر خلاصه میشوند.
البته مراحل به همین کوتاهی هم نیستد. راحتترین راه برای رسیدن به مقصد مشخص شده سوار شدن هلیکوپتری است که روبروی پایگاهتان قرار دارد؛ اما وقتی این هلیکوپتر در دسترس نباشد، جا به جایی در محیط، دشوار و بسیار خسته کننده است. مشکلات در کنترل وسایل نقلیه نیز وضع را از این بدتر کرده است. کنترل ماشینها اصلا خوب از آب در نیامده و تفاوت زیادی بین خودروهای مختلف نیست. همچنین موتورها فیزیک جالبی ندارد. با کمی نگه داشتن گاز، موتور شما تبدیل به یک وسیله غیر قابل کنترل میشود. این موضوع شاید در تعقیب و گریزها به کمک شما بیاید ولی در صورت پیاده سازی درست و اصولی و نه به این شکلی که شاهد آن هستیم. در کل تکمیل نبودن پروسه ساخت بازی در این بخش نیز به راحتی قابل مشاهده است.
مبارزه با اشباح
تنها نکتهی مثبت گیمپلی بازی Ghost Recon: Breakpoint ، تنوع بالای اسلحه ها است. در بازی شاهد تعداد زیادی سلاح هستیم. این سلاحها بسیار طراحی خوبی دارند و نسبت به نسخهی قبلی، بازی پیشرفت زیادی داشته است. همچنین قابلیت شخصی سازی در بازی بسیار کامل و صحیح پیاده سازی شده است. شخصی سازی سلاحها به دو بخش تقسیم می شود. بخش اول شامل تغییرات ظاهری سلاحها است. دومین بخش نیز به شما امکان شخصی سازی بخشهای کاربردی مختلف سلاح را میدهد. در این بخش میتوانید نوع خشاب، دوربین و… هر سلاح را تغییر دهید. بخش Co-Op بازی نیز وضعیت جالبی ندارد. اگر بازی را با دوستان هم سطح خود بازی کنید، از بازی لذت میبرید. اما بعضی ماموریتها بسیار ساده و بدون هیچ چالشی طی میشود. اما مشکل از زمانی شروع میشود که این بخش را با افراد ناآشنا بازی کنید.
در این صورت به دلیل عدم هماهنگی درست تیم، مخفیکاری و عنصر اصلی بازی یعنی تاکتیک به فراموشی سپرده می شود. همچنین در Inventory میتوانید تمام تجهیزات خود را در آنِ واحد تغییر دهید. در Inventory بخشی تحت عنوان Perks وجود دارد. شما با انجام کارهای خاص یا هر بار ارتقای سطح یک Skill Point دریافت میکنید. بازی دارای Perkها مختلفی است. با خرج کردن Skill Point میتوانید این Perkها را بدست آورید. با پیشرفت بیشتر در بازی نهایتا میتوانید سه Perk را به صورت همزمان فعال کنید. این Perkها در گیمپلی بازی بسیار تاثیر گذار هستند. مثلا یکی از اینها حس ششم است که با فعال سازی این قابلیت میتوانید از محل دشمنانی که در شعاع ۲۵ متری شما قرار دارند، با خبر شوید.
گرگ تنها میمیرد اما گله زنده میماند!
در بازی Ghost Recon: Breakpoint المانهای بقاء نیز وجود دارد، اما تأثیر خاصی در بازی ندارند.خوشبختانه بازی شما را به این کار ترغیب نمیکند و اجباری در این موضوع نیست.قابلیت بقاء در بازی بسیار بد و بی تأثیر قرار گرفته، تا حدی که شاید شما به بخش مربوط به آن در بازی مراجعه نکنید. شاید بهتر بود به جای اضافه کردن این المانها زمان بیشتری برای رفع دیگر مشکلات بازی و بهبود این وضع اسفناک صرف میکردند.در گوست ریکان بریک پوینت اگر هوس کردید مهارت خود را به چالش بکشید با استفاده از حالت رقابتی Ghost War میتوانید با دیگر بازیکنان به رقابت بپردازید. در این حالت بازیکنان در قالب دو گروه چهار نفره مقابل یکدیگر صف آرایی میکنند و کار گروهی پیروز این رقابت را مشخص میکند. این حالت در ساعات اولیه کمی جذاب است اما خیلی زود تکراری میشود و کمتر پیش میآید به سراغ آن بروید.
وقتی سطح IQ پایین است!
جایزهی تمشک طلایی برازندهی بازی Ghost Recon: Breakpoint است اما بهتر است آن را به صورت ویژه به هوش مصنوعی بازی اختصاص دهیم. شاید کمی اغراق آمیز به نظر برسد اما به راحتی میتوان گفت که دشمنان از هیچ هوشی برخوردار نیستند. مثلا بعد از لو رفتن در یک پایگاه، دشمنان بدون هیچ آرایش خاصی به سمت شما حمله میکنند. همچنین همیشه یکی از دشمنان با بی سیم در خواست پشتیبانی میکند. اما هیچ کس برای کمک نمیآید و شما فقط یک دیالوگ بیهوده را میشنوید.
دشمنان پس از پیدا کردن شما فقط اعلام میکنند که دشمن را زیر نظر دارند. سپس طی یک معجزه الهی بقیه دشمنان محل دقیق شما را پیدا میکنند. حتی اگر دور از چشم دشمنان جای خود را تغییر دهید باز هم آنها به طور دقیق جای شما را میدانند. حتی برخوردهای پی در پی خودروهای دشمن با هم در فاصله کمتر از ۵ ثانیه نیز یکی دیگر از نکات جالب در رابطه با هوش مصنوعی بازی است. اما وضعیت از این هم خرابتر است. مواقعی پیش میآید که دشمن با علم غیب و استفاده از Force ( نیرویی در دنیای جنگ ستارگان) محل دقیق شما را به راحتی پیدا میکنند.
اتحاد و کار تیمی واقعی در بازیهای تاکتیکال یوبیسافت ! – نقد بازی Ghost Recon: Breakpoint
زیبای خفته در باگ!
طبق سنت هر سالهی تریلرهای پیش از عرضهی بازیهای یوبیسافت، سازندگان قول ارائه گرافیکی فوق العاده را میدهند، اما پس از عرضهی بازی همهی رشتهها پنبه میشوند. برای اثبات این موضوع به تریلری که یوبیسافت پیش از E3 امسال به نمایش گذاشت، مراجعه کنید. سپس گرافیک بازی در زمان عرضه را با آن تریلر مقایسه کرده تا به عمق این موضوع پی ببرید؛ اما این به معنی بد بودن گرافیک بازی Ghost Recon: Breakpoint نیست. گرافیک هنری بازی در سطح خوبی قرار دارد. حتی در بعضی مواقع جلوه های بصری بازی شما را از خود بی خود میکند. همه اینها به دلیل نورپردازی بسیار عالی گوست ریکان بریک پوینت است. همچنین جزئیات در محیطهای مختلف با دقت تمام ثبت شده است. مثلا زمانی که از کوهستان برفی به سمت محیطهای جنگلی میرویم، شاهد تغییر جزئی و همگام با واقعیت در آب و هوای بازی هستیم.
اما در راه کوهستان به جنگل مسیر بینقصی را شاهد نیستیم. اولین و جدی ترین مشکلی که خود را آشکار میکند باگهای عجیب و غریب است. به عنوان مثال بعضی از درختان فقط شکل درخت هستند و شما میتوانید با قرار گرفتن در آنها برای پر شدن نوار سلامتی خود صبر کنید! همچنین وقتی با موتور به آب برسید ناگهان از روی موتور پرتاب میشوید. از این دست مشکلات و باگها در گوست ریکان بریک پوینت کم نیستند. دلیل این مشکلات نیز چیزی جز عرضهی ناقص و عجولانهی بازی نیست. همچنین بازی افت فریمهای زیادی را شامل میشود. حتی در بعضی میان پردهها و یا بعضی مواقع که هیچ درگیری و چیز شلوغی را شاهد نیستیم. این افت فریم ها زمانی بیشتر آزار دهنده میشوند که ذرست در میان درگیری باشید و فریمها فرار کنند.
آئورا جزیره نیست، سر گردنه است!
از پدیدههای شرم آور این روزهای صنعت بازی، Microtransactions یا پرداختهای درون برنامهای است که در تولیدات اغلب شرکتهای بازیسازی دیده میشود. قضیه به حدی جدی و برای خریداران اینگونه بازیها ناراحت کننده است که صدای اعتراض آنها طی سالهای اخیر به خوبی به گوش رسیده است. کم نبودند بازیهای خوبی که صرفاً به این دلیل مورد خشم و تحریم واقع شدهاند و عقب نشینی ناشران هم جبران مافات نکرده است. عجیب و شرم آور است که در چنین شرایطی یوبیسافت با گوست ریکان بریک پوینت علاوه بر ارزش کلی بازی، هزینههای بی رحمانه ی بیشتری را به خریداران تحمیل میکند. اینکه خود بازی چقدر میارزد بماند، اگر پس از اجرا و بازی کردن Ghost Recon: Breakpoint سر کیسه را شل نکنید عملاً از اغلب امکانات جانبی بازی تحریم شدهاید.
محتویاتی که اتفاقاً برای خریداران و مخاطبین این قبیل بازیها از اهمیت ویژهای برخوردار هستند. در بازیهای آنلاین که با جامعهای از بازیکنان در ارتباط هستید هرکس به دنبال تفاوت و تمایز است. لباسها، اجزای تزئینی و کاربردی اسلحهها و آیتمهای مخصوصی که برای رسیدن به آنها باید به فروشگاه بازی مراجعه کرد. در بازی Ghost Recon: Breakpoint میزان این قبیل خریدها به طرز عجیبی بالا و بی شرمانه است. یوبی سافت میتوانست در ازای بازی ناقصی که به خریداران قالب کرده درب فروشگاه را بهروی آنها باز کند و با هدیه کردن موارد ارزشمندی به نوعی از آنها دلجویی کرده باشد. خوب به یاد دارم «سی دی پراجکت» CD Projekt در ازای مشکلات نسخههای اول و دوم ویچر چگونه سخاوتمندانه از خریداران بازی دلجویی کرد!
جزیرهی رنج!
یکی دیگر از مشکلات بازی Ghost Recon: Breakpoint عدم تفکیک درست رنگ در بافتها خصوصاً در پوشش گیاهی است. سایه زنیها نیز در این بخش به درستی انجام نشده است. همچنین دیر لود شدن دشمنان و وسایل نقلیه نیز در بازی یکی دیگر از نکات آزار دهنده است. این دیر لود شدنها در زمان جا به جایی با وسایل نقلیه بیشتر خود را نمایان میکنند. در یک تعقیب و گریز با ماشینها و درویدهای دشمن ناگهان یک ماشین دیگر جلوی شما ظاهر شده و به شما برخورد میکند. به عنوان آخرین مشکل در این بخش به قاطی شدن رنگها میرسیم. قاطی شدن رنگها مخصوصاً در زمانی که با سلاح در حالت اول شخص به سمت دشمنان نشانه رفته اید، باعث خرد شدن اعصابتان میشود تا جایی که در نهایت تیر شما به خطا میرود.
اما آخرین قاتل این بخش چیزی جز چهره پردازی نیست. چهرهی شخصیتهای بازی Ghost Recon: Breakpoint بسیار سرد و بی روح است. کافی است یکی از میان پردههای بازی را مشاهده کنید تا به عمق فاجعه پی ببرید. تنها چهرهای که کمی قابل تحمل است، چهرهی جان برنتال (Jon Bernthal) که نقش Walker را ایفا میکند است. صداپیشگی شخصیتها نیز سرد و و بی روح است و عملکرد ضعیفی را ارائه میدهد. موسیقی متن بازی نیز کمک چندانی به بهتر شدن اوضاع نمیکند. در واقع موسیقی کم اثری در پس زمینه به گوش میرسد و تحت هر شرایط کار خود را انجام میدهد. بیراه نیست اگر «گوست ریکان بریک پوینت»Ghost Recon: Breakpoint را از این نظر یک عقب گرد در مقایسه با نسخهی قبلی معرفی کرده باشیم.
بمب ختام
در مجموع و پایان بندی نقد بازی Ghost Recon: Breakpoint باید گفت که بریک پوینت به هیچ وجه ارزش ۶۰ دلار یا حتی ۳۰ دلار را هم ندارد. بازی مشکلات فنی بسیاری دارد. همچنین داستان چنگی به دل نمیزند و فقط مانند المانهای بقا در بازی گنجانده شده است. هوش مصنوعی دشمنان بسیار ضعیف است و در واقع از هیچ هوشی بر خوردار نیستند. گرافیک هنری بازی وضعیت خوبی دارد اما به دلیل مشکلات ذکر شده این بخش هم جای کار بسیاری دارد. در کل «گوست ریکان بریک پوینت»Ghost Recon: Breakpoint اثری نیمه تمام و سرهم بندی شده است و یوبیسافت فقط برای خالی کردن جیب علاقمندان بازی را عرضه کرده است. حال باید منتظر بود و دید که یوبیسافت چه برنامهای برای حل این مشکلات دارد.
Verdict
Platform : Xbox One – Score : 4/10
Ghost Recon: Breakpoint is disappointing. Ubisoft releases the old “wildlands” but this time it’s with numerous Breakpoints like unfunctional AIs and lazy storyline. The only good things about Ghost Recon Breakpoint are its weapons and Sound effects
(نقد بازی Ghost Recon: Breakpoint بر اساس نسخهی منتقدین بازی که توسط UBISOFT در اختیار دنیای بازی قرار گرفته نوشته شده است)