بررسی بازی Dead Cells

محصول جدید شرکت فرانسوی Motion Twin بازی مهیج و خاطره‌انگیزی است که متاسفانه این روزها بیشتر به دلیل ماجرای سرقت بحث‌برانگیز وب‌سایت IGN شناخته می‌شود. از این جنجال‌های مضحک و بی‌مورد که بگذریم، باید بگویم به یکی از طرفدارهای پروپاقرصِ سبک Metroidvania بسیار خوشحالم که در طی چند سالِ اخیر، کمپانی‌های خلاقِ مستقل هرکدام به نوبه‌ی خود اثری منحصر به در این ژانر منتشر کرده‌اند. در ادامه با نقد و بررسی بازی Dead Cells همراه دنیای بازی باشید.

مقدمه بررسی بازی Dead Cells

همین چند وقت پیش بود که بازی فوق‌العاده‌ی Hollow Knight را تمام کردم و حالا یک مترویدونیای جدید؛ معرکه نیست؟
شور و علاقه‌ای که در ساخت بازی Dead Cells به رفته کاملاً مشهود است و توجه‌ای که به جزئیات شده گاهی حیرت‌انگیز است. بارها در طول بازی پیش آمد که به خودم بگویم: «واقعاً لازم نبود تا این حد تلاش به بدهند.» خصوصاً حالا که داریم در دوران بسته‌های الحاقی و Save Slotهای خریدنی زندگی می‌کنیم، باید قدر چنین عشق و زحماتی را دانست.

شما در نقش یک ماده‌ی چسبنده‌ی خودآگاهِ سبزرنگ (!) بازی می‌کنید که کنترل بدنِ بی‌جان یک زندانیِ بی سَر را به دست می‌گیرد. تنها هدف واقعی‌تان در Dead Cells فرار از زندان است. زندان مخوف و خطرناکی که هر گوشه‌اش بوی مرگ می‌دهد. زندان وسیع و بی‌انتهایی که ساعت‌ها درگیرش خواهید شد و به این راحتی‌ها قادر به شکستنِ نفرین‌اش نخواهید بود.

جدید اما آشنا

بعضی آدم‌ها هستند که وقتی تازه با آن‌ها آشنا می‌شوید، این حس را به شما منتقل می‌کنند که سال‌هاست می‌شناسیدشان. Dead Cells نیز مانند یکی از همین رفیق‌های دوست‌داشتنی عمل می‌کند.
Motion Twin به شکلی هوشمندانه از پایپ‌لاینِ سه بعدی برای طراحیِ نمایی دو بعدی استفاده کرده. به این منظور که هم حس و حال و طبیعتِ آثار پیکسِلی کلاسیک در بازی گنجانده شده، هم جنبه‌های بصری مدرنی که آن را از عناوین کلاسیک (مثل کسلوانیاهای SNES) متمایز می‌کند.
موسیقیِ فوق‌العاده هیجان‌انگیز و به‌جای بازی، مسیر هنری‌اش را تکمیل می‌کند. به حدی که حتی اگر قادر نیستید آن را تجربه کنید توصیه می‌کنم حداقل از جایی گیم‌پلی‌اش را تماشا کنید.

فقط یک بار دیگر

بازی Dead Cells بر روی دو اصل ریسک و جایزه طراحی شده است. مانند بازی ۲۰xx (که همین چندوقت پیش درموردش نوشته بودم) ما با یک سیستم Rouge-like طرف هستیم؛ به این شکل که پس از هر بار شکست، مراحل بازی به خودکار بازسازی می‌شوند و قدرت حفظ کردنِ مراحل و جایگاه دشمنان را از بازیکن می‌گیرد. این موضوع بیش از هرچیز ریسک‌پذیری بازی را افزایش می‌دهد، که آیا شما حاضرید برای به آوردن فلان اسلحه یا ارتقا Cellهایی که به همراه دارید را فدا کنید و ریسکِ از اول بازی کردن را به جان بخرید؟

در دنیای بازی بخوانید: بررسی بازی Hollow Knight

مهم‌ترین دلیلی که باعث می‌شود شما چنین ریسکی بکنید، وجود یک سیستم شبه-RPG است. سیستمی که به تمام دستاوردهای شما جایزه می‌دهد و می‌گذارد مدام پیشرفت کنید (قوی‌تر شوید) و بعد از هر بار شکست، با اشتیاق دوباره ادامه دهید. این مکانیزم اعتیادآور وادارتان می‌کند که تا پاسی از شب بیدار بمانید و بگوید: «فقط یک بار دیگر».

بررسی بازی دد سلز: سرعت

بالاتر به Hollow Knight اشاره کرده بودم. بازی دوبعدی خوشگلی که از شما می‌خواهد صبور و دقیق باشید و عجله و سرعت در آن، می‌تواند به قیمت جان تمام شود. اما Dead Cells دقیقاً با رویکردی متفاوت پیش می‌رود و قداست خاصی به سرعت و زمان می‌بخشد. هر چه‌قدر که بازیکن سریع‌تر و جسورانه‌تر بازی کند، به همان اندازه هم پاداش می‌گیرد. حتی اگر عنصر تایمِر و دروازه‌هایی که فقط زیر زمان لازم گشوده می‌شوند را نادیده بگیریم، Dead Cells به شکلی طراحی شده که اهمیت زیادی به Muti-tasking و سرعت عمل می‌دهد. شما به‌راحتی می‌توانید از کنار دشمنان بگذرید و برخورد فیزیکی با آن‌ها آسیبی به شما نمی‌رساند (مگر در موارد خاص). البته، لازم به ذکر است که سرعت زیاد بازی کمابیش باعث افت فریم خواهد شد. هرچند من فقط آن را روی پلی‌استیشن ۴ بازی کردم و از باقی پلتفرم‌ها باخبر نیستم.

هرکاری دلت می‌خواهد بکن

یکی از نکات مثبت در بررسی بازی Dead Cells این است که یک راست شما را وارد بازی می‌کند و به هیچ وجه قصد ندارد وقت را تلف کند. پس از گذشت چند دقیقه می‌توانید اسلحه‌ها (که به تصادفی در فروشگاه ظاهر می‌شوند) و در امتدادش استایل شخصی خودتان را انتخاب کنید. خوشبختانه بازی تا جای ممکن هیچ محدودیتی جلوی پای‌تان قرار نمی‌دهد و می‌گذارد آزاد و به دلخواه خودتان بازی را پیش ببرید. مشخصاً تصمیم‌گیری بدون وجود گزینه‌های قابل توجه مفهومی ندارد. پس بگذارید بگویم که تعداد گزینه‌های موجود در این بازی عجیب و غریب است. نه تنها در طول مسیر با کلی اسلحه‌های رنگارنگ (که هرکدام گیم‌پلی بازی را عوض می‌کنند) روبه‌رو می‌شوید، بلکه می‌توانید کوچک‌ترین ویژگی‌های موجود در بازی را تغییر دهید تا به استراتژی‌ که پیروی می‌کنید، نزدیک شود.

عمیق و مهیج

در نگاه اول بازی Dead Cells ساده و حتی آسان به می‌رسد، اما هر چه‌قدر که بیشتر بازی می‌کنید، متوجهِ عمق پنهانِ این شاهکار لذت‌بخش می‌شوید؛ چه بحث از طراحی آیتم‌ها، مراحل و باس‌ها باشد، چه بحث از گیم‌پلی و انواع و اقسام استراتژی‌ها که شما قادر به انطباق هستید. تنها ایرادی که می‌توانم به Dead Cells بگیرم حسِ نه‌چندان خوشایند غیرانسانی مراحل است که ذاتاً از سیستم Rouge-like بازی سرچشمه می‌گیرد و بیشتر مربوط به سلیقه‌ی شخصی من است تا سطح کیفی بازی. در انتها، این بازی زیبا و دوست‌داشتنی را به تمام دوست‌داران ویدئوگیم توصیه می‌کنم.

Abstract

Platform: PS4 – Score: 9.5 out of 10

Dead Cells might look like a simple & even an easy game at the first sight, but the more you play it, the more you discover of the depth of its world. Dead Cells is a masterpiece in almost every aspect you can imagine. I suggest all gamers play this one.

بررسی بازی Dead Cells بر اساس نسخه‌ی منتقدین بازی که توسط شرکت Motion Twin برای وبسایت دنیای بازی ارسال شده، به رشته تحریر درآمده است.

نظر شما همراهان همیشگی دنیای بازی در مورد نقد و بررسی بازی Dead Cells چیست؟ نظرات خود را با ما درمیان بگذارید👇