در جست و جوی عشق حقیقی
خانه » نقد و بررسی » نقد و بررسی بازی
بازی Sir Lovelot داستان یک شوالیه را روایت می‌کند که در یک دنیای پیکسلی بامزه اما خطرناک، به دنبال عشق حقیقی خود می‌گردد. این بازی که توسط pixel.lu ساخته شده، یک پلتفرمر(platformer) سرگرم‌کننده اما چالش‌برانگیز است. در ادامه با بررسی بازی Sir Lovelot همراه بخش نقد و بررسی سایت دنیای بازی باشید.
امروزه در دنیای بازی‌های ویدئویی، مفهوم عشق در حال ناپدید شدن است. اسلحه‌ها، شمشیر‌های بزرگ و مواد منفجره، ذهن و قلب ما را به تسخیر درآورده‌اند. با این وجود، بازی Sir Lovelot آن نوازش محبت‌آمیز و آن شور عاشقانه‌ای را دنبال می‌کند که همیشه دنبال آن می‌گشتیم.
شوالیه شجاع «سر لاولوت»، مانند همتایان خود، در جست‌وجوی یافتن عشق حقیقی است. این شوالیه کوچک، در سراسر سرزمین‌های چهارگانه، به دنبال دوشیزگان زیبا می‌گردد. «سر لاولوت» با آوردن گل‌ها و هدایای گران‌بها، دل شاهزاده‌های زیبا را می‌برد و شب را کنار آن‌ها سپری می‌کند.
با نگاه به دوشیزگان بازی، متوجه شباهت آن‌ها به شخصیت افسانه‌ای کتاب‌های آلمانی، «راپونزل»، می‌شوید. «راپونزل» که به تنهایی در یک قلعه بلند، در وسط جنگل زندگی می‌کرد، عنصر اصلی طراحی دوشیزگان بازی Sir Lovelot است.
«سر لاولوت» شوالیه وفاداری نیست. او شاهزاده خانم هر منطقه از بازی را به خاطر دوشیزه‌ای دیگر، رها می‌کند. این مبارز در یک سرزمین جدید، با خطرات متفاوت، دست و پنجه نرم می‌کند تا بتواند شب را کنار دوشیزه‌ای در قلعه، بگذراند.
پیداکردن عشق نیروی محرک «سر لاولوت» است. عشق به او انگیزه‌ای برای وارد شدن به هزارتوی مرگبار را می‌دهد. این بازی، داستان ساده‌ای را دنبال می‌کند که هیچ پیچ و خم و تنوعی در آن نیست. کل خط داستانی بازی، خلاصه می‌شود در شوالیه‌ای که یک گل برای شاهزاده خانم می‌آورد. بازی Sir Lovelot طنز ظریف و بازیگوشی دارد که آن هم به دلیل پوچ بودن روایت آن است. «سر لاولوت» هرگز هدف و عشق نهایی خود را پیدا نکرد. این موضوع شما را دعوت می‌کند به تمرکز بر روی مسیر و تعیقب و گریز موجود در آن. مگر نه اینکه مقصد ذاتاً بی‌وفا است و لذت واقعی همان راهی است که از آن گذشته‌ایم.
گیم‌پلی بازی Sir Lovelot، بر دو مکانیک پریدن و دویدن چیده شده است. این دو مکانیک ساده، کانون مرکزی بازی‌های سبک پلتفرمر دوبعدی را شکل می‌دهند؛ بازیکن باید بر روی عکس‌العمل‌های سریع هنگام مواجه با موانع، تمرکز کند و با زمان‌بندی دقیق و مناسب حین حرکت، بازی را پیش ببرد.
گیم‌پلی برای بازی‌های سبک پلتفرمر یک مسئله حیاتی است. چراکه اگر بازیکن کنترل خوبی روی حرکات شخصیت نداشته باشد، بازی و طراح آن را مقصر می‌داند. بازی Sir Lovelot در بخش‌های مختلف قابل قبول عمل کرده است. برای مثال هنگام پرش و حرکت تیز و سریع به سمت اهداف، به خوبی بازیکن را درگیر می‌کند تا جایی که نمی‌تواند از مکانیک آن ایراد بگیرد.
هیچ بخش آموزشی در بازی Sir Lovelot وجود ندارد. در عوض بازی تصمیم می‌گیرد از طریق طراحی سطوح و نحوه قرار گرفتن دشمنان و آیتم‌ها، گیم‌پلی خود را توضیح دهد. به عنوان مثال با قرار دادن یک سطح مرتفع در بازی، پریدن به موقع را آموزش می‌دهد. این نوع طراحی بازی باعث می‌شود که بازیکن با محیط آشنا شود و ارتباط برقرار کند.
«سر لاولوت» فداکار، با انجام حرکات متنوعی مثل پریدن، چسبیدن به دیواره‌ها و شلیک نوعی گلوله‌های جادویی، طعنه به تنه «ایندیانا جونز» می‌زند.
جهان بازی Sir Lovelot دارای چهار منطقه است که هرکدام از لحاظ دشمنان و سختی موانع، بایکدیگر متفاوت هستند. ظاهر ساده بازی، می‌تواند گول‌زننده باشد اما در هر منطقه از بازی، سکوهای متحرک، تیغه‌های گردان و تبرهای لغزان جان شما را تهدید می‌کنند. شوالیه شجاع ما، باید از تیغه‌ها و چاله‌های آتشین بگذرد تا اشیا موردنظر خود را پیدا کند.
دشمنان حاضر در بازی، در مراحل ابتدایی تهدید جدی و خطرناکی نیستند و می‌توان با پرتاب گوله‌های آتش، آن‌ها را به راحتی از پای درآورد. اما هرچقدر که بازی جلو می‌رود، ما با دشمنان قوی‌تری روبه‌رو می‌شویم که یک تهدید بالقوه به حساب می‌آیند و برای پیشروی در بازی، باید آن‌ها از بین بروند. میمون‌های عصبی و خفاش‌های پرنده هرکدام به طریقی سعی می‌کنند جلوی ابراز عشق «سر لاولوت» را بگیرند.
«سر لاولوت» نوار سلامتی ندارد. پس اگر ضربه‌ای بخورید یا با تیغه‌های گردان برخورد کنید، به ابتدای بازی برگردانده می‌شوید. چک‌پوینت‌ها و مکان‌های ذخیره بازی، بسیار سخاوتمندانه در سراسر جهان آن، قرار داده شده‌اند. بنابراین اگر در بازی جان خود را از دست بدهید، چیزی زیادی از دست نخواهید داد. این موضوع ممکن است برای طرفداران دیگر بازی‌های پلتفرمر فوق‌العاده چالش‌برانگیز، بی‌حرمتی به نظر برسد.
وجود دیوارهای مخفی در مراحل مختلف بازی، به شما کمک می‌کند به راحتی موانع را رد کنید. این موضوع، چالش رد کردن مراحل بازی را بسیار پایین می‌آورد. در یک نگاه کلی، بازی Sir Lovelot رویکرد سادیسمی بیمارگونه‌ای ندارد. در عوض با یک طراحی ساده، شما را به کاوش و گشت‌وگذار در محیط بازی دعوت می‌کند.
گیم‌پلی ساده و مراحل نه چندان دشوار بازی، فرصت تکرار یک مرحله و آزمون و خطا را از بازیکن می‌گیرد. بیش از اینکه این بازی سعی در معرفی دنیای بازی داشته باشد، معمولاً شما را به رسیدن به برج شاهزاده خانم سوق می‌دهد. بیشتر به یک دوی سرعت شبیه است. پازل‌ها و معماهای آن ارزش‌گذاری نشده‌اند و اغلب توسط بازیکن نادیده گرفته می‌شوند.
یک ترفند زیرکانه‌ای که بازی Sir Lovelot از آن استفاده می‌کند، تابلوی امتیازات است. بعد از تکمیل هر بخش و پیداکردن شاخه گل برای شاهزاده خانم، تابلو امتیازات نمایش داده می‌شود. این تابلو امتیازات تعداد سکه‌های جمع شده، تعداد غاز‌هایی که پیدا کردید و میزان مرگ «سر لاولوت» در مسیر خود را نشان می‌دهد.
یک زمان‌سنج کوچک بالای صفحه نمایش داده می‌شود که رکورد شما را برای اتمام هر مرحله نمایش می‌دهد. شکستن رکورد هر مرحله، می‌تواند چالشی بین شما و دوستانتان ایجاد کند.
جهان پیکسلی بازی Sir Lovelot شبیه به طراحی با مدادرنگی است. هر یک از مناطق بازی، تم و نمای منحصربه‌فرد خود را دارد. از دنیای زیرآب گرفته تا مواد مذاب کشنده، همه و همه به طرز چشم‌نوازی، طراحی شده‌اند.
در بازی Sir Lovelot جدال «سر لاولوت» با طبیعت است و تضادی بین فضای بازی و جهان آن وجود دارد. این تضاد گاهی به قدری شدید می‌شود که ما عناصر مختلف هر مطقه از بازی، مثل آب و یا مواد مذاب را در یک کادر و فضای بسته مشاهده می‌کنیم. با همه این تفاسیر، طراحی بصری بازی سرلاولوت آنقدر غنی و زیاد نیست که بتوانیم تمایزی بین مراحل مختلف یک منطقه، قائل شویم.
بخش زیر آب بازی Sir Lovelot بهترین قسمت این اثر است. مواج بودن سطح آب و شناور بودن «سر لاولوت» به خوبی طراحی شده‌اند. این بازی با ارائه موقعیت‌های طنز و بامزه، همواره لبخندی به لب بازیکن می‌نشاند؛ به عنوان مثال در بخش زیرآب بازی، ما دیوارهای مخفی پیدا می‌کنیم که در آن غاز تخم‌طلا مخفی شده است؛ یک غاز سفید در اعماق آب‌ها.
یکی از نکات منفی بازی Sir Lovelot کوچک بودن شخصیت اصلی است. «سر لاولوت» تنها چند پیکسل قد دارد و این موضوع باعث می‌شود در محیط‌های مترکم، به دنبال شخصیت بازی بگردید. یک نابرابری و عدم توازن بین «سر لاولوت» و تله‌های موجود در بازی وجود دارد. «سر لاولوت» کوچک‌تر از کوچک‌ترین تله بازی است.
جست‌وجوی «سرلاولوت» برای پیدا کردن عشق حقیقی، ما را وارد یک دنیای شیرین و ساده می‌کند. این سادگی باعث می‌شود که بازیکنان با گذشت تنها دو ساعت از بازی، آن را به اتمام برسانند.
نمی‌توان بازی Sir Lovelot را به عنوان یک پلتفرمر مثال‌زدنی معرفی کرد. در هیچکدام از مراحل بازی، ما با یک مرحله جدی و سخت روبه‌رو نمی‌شویم. اینطور نیست که شما ساعت‌ها چشم به صفحه بدوزید و عرق‌ریزان مراحل را جلو ببرید. این اطمینان همیشه برای بازیکن وجود دارد که با تلاش سوم و چهارم از پس هر مرحله بر می‌آید.
سرعت بازی در سطح خوبی قرار دارد و با سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه هم روان اجرا می‌شود. پس از برخورد با هر تله و مرگ آنی به دست دشمنان، تنها یک ثانیه زمان می‌برد تا شما برای تلاش دوباره آماده شوید.
یک موسیقی متن پرانرژی قرون وسطایی، دقیقاً متناسب با شخصیت بازی طراحی شده است. جلوه‌های صوتی بازی مثل صدای جریان آب و شنا کردن «سر لاولوت» در آن، یک امتیاز مثبت برای این سبک از بازی به حساب می‌آید.
بازی Sir Lovelot یک پلتفرمر شیرین است. آنقدر شیرین که خطر ابتلا به دیابت را در شما افزایش می‌دهد. Sir Lovelot نفس تازه‌ای برای بازی‌های پیکسلی به حساب می‌آید. این بازی با ارزش‌های کلیشه‌ای و نخ‌نما شده این سبک از بازی، بیگانه است. مضامین طنز و بازیگوشانه آن، اوقات خوشی را برای شما در انتهای یک روز سخت به همراه می‌آورد.
Sir Lovelot is a charming platformer. It breathes new life into pixel-based games, steering clear of the clichéd and worn-out tropes typical of the genre. With its playful themes and quirky humor, Sir Lovelot promises an enjoyable escape at the end of a tough day
نقد و بررسی بازی Sir Lovelot بر اساس نسخه منتقدین پلی‌استیشن که از سوی ناشر بازی برای دنیای بازی ارسال شده بود به رشته تحریر درآمده است.
این بود بررسی بازی Sir Lovelot. نظر شما همراهان همیشگی دنیای بازی در رابطه با بازی Sir Lovelot چیست؟
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
